وبسایت حمیدرضا لاچین - فعال در حوزه‌ی منابع انسانی، رهبری و توسعه فردی

رویای من ساختن یک فرهنگ کاری مبتنی بر به‌زیستی هست. فرهنگی که در اون سلامت جسمانی، روانی، روحانی و عاطفی انسان‌ها مقدم بر هر اولویت دیگه‌ای تو محیط کاره و کار، منبعی برای بهبود کیفیت زندگیه.

وبسایت حمیدرضا لاچین - فعال در حوزه‌ی منابع انسانی، رهبری و توسعه فردی

رویای من ساختن یک فرهنگ کاری مبتنی بر به‌زیستی هست. فرهنگی که در اون سلامت جسمانی، روانی، روحانی و عاطفی انسان‌ها مقدم بر هر اولویت دیگه‌ای تو محیط کاره و کار، منبعی برای بهبود کیفیت زندگیه.

وبسایت حمیدرضا لاچین - فعال در حوزه‌ی منابع انسانی، رهبری و توسعه فردی

۱ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «ماسوله» ثبت شده است

۰۳
شهریور

سفرنامه استان گیلان

مورخ 31/05/1397 الی 02/06/1397

 

جاده خلخال اسالم:

بدون شک این جاده یکی از 3 جاده زیبای ایران می باشد. جاده ای که از میان جنگل سرسبز و زیبا استان گیلان گذشته و به سواحل دریای خزر منتهی می شود. خلخال شهری محاصره شده توسط کوه های البرز است. تا قبل از جاده کوه ها پوشش گیاهی ندارند، اما از خلخال به بعد پوشش سرسبز کوه ها شما را متوجه وارد شدن به قلمرو استان گیلان می کند. نزدیک های غروب مه غلیظی در ارتفاعات تشکیل می شود که مسیر جاده تا پایین را سفید می کند. تا پایین آمدن از ارتفاعات مه امکان مشاهده اطراف را نمی دهد، اما تجربه عبور از این جاده در همین هوای مه آلود هم خالی از لطف نیست. کم کم که کوه ها رو دور زده و به پایین کوه می رسیم، جاده تبدیل به یک مسیر طولانی بین درختان انبوه و سر به فلک کشیده می شود. طبیعت سرسبز اطراف جاده به کنار، صدای رود پر آبی که از دریای خزر سرچشمه می گیرد زیبایی این جاده را دو چندان می کند.


ماسوله:

ماسوله دیگر جای تعریف و توصیف ندارد. روستایی روی شیب کوه در میان درختان و محاصره شده توسط کوه های سبز. کوچه های تودرتو، بازارهای محلی، راه هایی که در واقع سقف خانه های یک سطح پایین تر است و مردمان ساده و مهربان. وقتی آخرین گردنه جاده قبل از رسیدن به روستا را دور میزنی و خانه های خاکی رنگ رسیدن به روستا ماسوله را مژده می دهد، گیج می مانی که از کجایش شروع به گشت و گذار کنی. به سمت ارتفاعات بروی و از بالا به تماشای مناظر زیبای اطراف بنشینی، شروع به قدم زدن در کوچه های سنگ فرش شده بکنی یا همان پایین کنار رودخانه بنشینی و روستا را تماشا کنی.


روستای سقالسکار:

در رشت یکی از محلی ها رفتن به این روستا را بهمان پیشنهاد کرد. من اصرار به رفتن به ییلاقات ماسال در روز جمعه داشتم. اما نهایتا تصمیم بر آن شد که حرف محلی را گوش کنید و سری هم به این روستای سقالکسار بزنیم. تا حالا راجع به این روستا نشنیده بودم. در نظرم بود یک جای معمولی مانند اکثر جاهای گیلان است. رودخانه ای در میان جنگل ها. اما وقتی به سد خاکی سقالکسار، که اصلی ترین منطقه گردشگری این روستا محسوب می شود، رسیدیم، شروع به دعا کردن برای آن محلی کردم. الحق که جای متمایز و بکری بود. یک دریاچه کوچک محاصره شده توسط جنگل و مزارع چای. آبی که در سد خاکی محاصره شده بود کارش آبرسانی به مزارع چای روستا بود. از کنار سد که دل می کندی و به دل جنگل می زدی، یاد آن بازی موبایل می افتی که باید از بین درختان با سرعت رد بشوی. جنگل پوشیده از درختان سر به فلک کشیده و انواع حشرات است. آنقدر همه جای جنگل شبیه هم هست که اگر کمی در جنگل پیش بروی ممکن است مسیر برگشت را گم کنی. طبیعت استان گیلان انگار همه جایش مثل هم است، اما اگر عاشق طبیعت باشی از زدن به دل تک تک نقاط طبیعتش لذت خواهی برد.

به پایان آمد این دفتر

حکایت همچنان باقیست

#سفرنامه

#گیلان

#طبیعت_گردی

#ماسوله

#سقالکسار

#اسالم_خلخال

#خاطره_نویسی

#into_the_wild

#super_tramp

#back_packer

#travel

  • حمیدرضا لاچین